Aborcyjny dron atakuje bogobojne polskie społeczeństwo…

Znacie to uczucie, gdy zapowiedź materiału na stronie głównej serwisu ma się nijak do treści artykułu? Tak, Moi Drodzy, największe portale informacyjne w Polsce spudliły się strasznie. Walka o każde kliknięcie trwa i żadna redakcja nie zawaha się przed żadną kombinacją i manipulacją, żeby na nas wymusić kilka minut więcej w serwisie. Grają na naszej wścibskości, chorej ciekawości i poszukiwaniu sensacji. Gdy tylko połączy się to z sezonem ogórkowym, a to na dodatek z jakością naszych newsów (sorry, jaki kraj, takie newsy), to wychodzi jakaś straszna kaszana…

Na nowego bohatera ma się według Internetów wybić młody poseł Dominik Feliks.

Nie znacie? Nie zna nikt, bo to poseł Sejmu Dzieci i Młodzieży, którego posiedzenie miało miejsce w naszym parlamencie 1 czerwca – w Dzień Dziecka. Ach, jakże chciałbym, by słowa licealisty stały się rzeczywistością. Żebyśmy nie płacili danin, a podatków żeby nie było. Żebyśmy mieli świetną edukację i żeby do mojej kiesy wpadał tysiak więcej. A może nawet trzy.

Kwas acetylosalicylowy bardzo potrzebny. Zawał blisko.

Czyli co? Według pierwszych sondaży na 30,33 mln osób uprawnionych do głosowania głosowało: 22,7%. Na narodowców głosowało 1,5% czyli około 103 tysiące ludzi. Śmiać się, czy płakać? Ja sobie popłaczę. Choć podobno faceci nie płaczą, ja jednak popłaczę sobie oglądając z mojego balkonu odlatujące z Okęcia samoloty.

Zachodnie pieski szczekają, a rosyjska karawana idzie sobie dalej…

Niemiec, który mówił do mnie per „Panie” zaginął. Nie przyszedł do pracy, nie odpowiedział na żadną wiadomość, zniknął. Podobno skontaktowała się z naszym biurem jego rodzina, ale to wszystko ścisłe przez poufne. Obstawiamy, że psychicznie nie wytrzymał, ale mamy nadzieję, że to nie wina „kolegów” ale „miejsca pobytu”. Choć w sumie nie wiem, co ja obstawiam, a co bym wolał, by było prawdą.

Optimistic review of the month

Tak, każdego dnia telewizja, prasa, radio i niezliczone serwisy internetowe zalewają nas newsami. I nie ukrywajmy, mało w nich jest tych, z pozytywnym przesłaniem. Gwałty, huragany, korupcja, bieda, zabójstwa, pedofilia… to nasza codzienność. A ja, na pohybel większości, z całości ostatniego miesiąca (oj tak, mało-dużo się działo, więc zamilkłem na chwilę).

Kolejny list otwarty do Prezydent Warszawy, a co! Nie można?

Pani Prezydent! W związku z Pani nadobecnością w mediach, niezbędną do wygłoszenia licznych obietnic przedwyborczych (przedreferendalnych) związanych z  wiadomym dniem, pragnę wyrazić swoje życzenia dla Pani i siebie: życzę Pani, (oraz sobie jako mieszkańcowi Warszawy) takiego straszaka w każdym półroczu Pani przyszłej prezydentury – w którą nie śmiem wątpić. Ilość newsów stołecznych, nowych inwestycji, konferencji prasowych poraża i zachwyca! Szkoda jednak trochę, że myśli Pani tylko o niektórych Warszawiakach: najlepiej tych co mają dzieci, tych co jeżdżą komunikacją, tych co korzystają z teatrów. Jednocześnie chciałbym zwrócić Pani uwagę na potrzeby różnych grup społecznych, licznie w Warszawie reprezentowanych, o których zapomina Pani w każdym swoim wystąpieniu. Nie mówię tu już o realizacji i wyciągnięcia dłoni w geście chęci porozumienia i wrzucenia na wyborczy ruszt przysłowiowej marchewki: potrzeby niektórych nie są w ogóle brane pod uwagę.

Dlaczego w Polsce nie zalegalizuje się soft dragów? Przecież nałogi to złoty interes dla budżetu państwa!

Naciągając strasznie wszelakie dane wytłumaczę, dlaczego w Polsce, oprócz kilku nawiedzonych fundacji antyrakowych, nikt nie ma w Polsce ochoty walczyć z paleniem tytoniu. Bo po co? To cholernie lukratywny interes, zwłaszcza dla Państwa. I nie wiem jak Wy, ale ja sobie myślę, że brak jakichś poważniejszych sankcji dla palaczy to właśnie ta hipokryzja.

O tym jak Kneset chciałby polską politykę kreować.

„Kto nie odczuwa litości dla zwierząt, tego nawiedza cierpienie” (Talmud Babiloński, traktat Baba Mezia, k.85a)

Jak to w kolejnych wiosennych powodziach kilka miliardów Polska utopi

Kwiecień, maj i czerwiec to tradycyjnie polskie miesiące użalania się. Albo jest za ciepło – i biedne ludziska nie wiedzą co na siebie założyć (a w międzyczasie użalają się, że po zimie figura jakaś nie ta i kryć trzeba tu i tam), albo za zimno, bo nagle temperatura spadła poniżej 20 stopni. Ale czas ten to tradycyjny polski okres powodziowy. Tak, od setek i tysięcy lat wciąż to samo. A biedny naród – jak co roku – zaskoczony.

Jak to jałowa baba w swej rozległej wiedzy o rodzinie nowe regulacje prawne wprowadzić chciała.

Polska pokłóciła się po raz kolejny. Nie pierwszy i nie ostatni, ale chociaż tym razem nie o sprawy tzw. światopoglądowe (choć – tak na marginesie – wciąż ni chuja nie potrafię rozgryźć jak sprawa stricte medyczna może być sprawą światopoglądową w nowoczesnym kraju…) A poszło o handel w niedziele.