Przewodnik praktyczny wczasowicza: O czym nie zapominam jadąc na wakacje, Czyli kontynuacja tematu z mniejszym już przymrużeniem oka…

Wzrost wejść na bloga: +1992,31% – z dnia na dzień, pierwsze miejsce w polskiej części Wodrpressa w kategorii „Najszybciej rozwijający się blog” i w pierwszej pięćdziesiątce na świecie w tejże dziedzinie. Dzięki mojemu – subiektywnemu oczywiście – przewodnikowi. A bardziej dzięki WAM, czytelnikom! Bardzo wszystkim dziękuję! Ciągnę więc temat, tym razem już z mniejszym przymrużeniem oka.

Garść informacji od faceta, który przemieszkał 6 lat w „destynacjach”. W hotelach, wynajętych mieszkaniach, na statkach, w samolotach i autobusach. Ostrzegam: dawno już zaniechałem moich wyjazdów, bo, jak większość moich znajomych z tamtych czasów: zająłem się czymś innym. Większość z nas prowadzi swoje projekty, czasem wewnątrz innych organizmów, bądź na własny rachunek. Jak i ja.Tak więc przyjmijcie to jako garść porad ogólnych, o których czasem zupełnie się zapomina. Kilka „pod Egiptomaniaków”, ale reszta chyba zrozumie… w końcu przeżyłem 2 lata pod egipskim słońcem.

No więc jedziemy.

Część Pierwsza – Przygotowania.

Przede wszystkim zastanów się, dokąd chcesz jechać, dokąd możesz i na co Cię stać. Jeśli zarabiasz powiedzmy sobie szczerze: średnio, to pewnie na Seszele, Malediwy czy inne Karaiby Cię nie stać. Nic straconego. Nie zginą, a Ty masz w pobliżu kraju kilkanaście równie ciekawych miejsc. Zakładam, że jesteś przedstawicielem klasy średniej, stać Cię na dużo, ale nie na wszystko, i masz dość przeciętne oczekiwania. Tak jak pewnie 95% turystów w Polsce i w Europie.

1. Jeśli nie masz dzieci w wieku szkolnym – 10 razy przemyśl, czy musisz jechać na urlop w wakacje. To są absolutnie same minusy. Hotele najdroższe, temperatura w wielu miejscach absolutnie nieznośna, tłoczno i duszno. Plusem wakacji są miejsca huczne i głośne bawiące się latem tylko właściwie. Jeśli takich szukasz: lato będzie odpowiednie. Ja się oduczyłem skutecznie wyjazdów latem. Primo: praca nie pozwala za bardzo, i drugie primo: wolę jednak bardziej logiczne temperatury. Trzecie primo jest takie, że ja plażowy nie jestem, więc mi to obojętne.
2. Jeśli masz dzieci w wieku szkolnym, które zabierasz ze sobą, a nie upychasz teściom: sprawa jest jasna: bierzesz je ze sobą. I dla korzyści wszystkich (a zwłaszcza swoich dzieci – nie mówię już tutaj jak bardzo idziesz na rękę ludziom takim jak ja – posiadającym na dzieci istną alergię..) wybieraj hotele polecane rodzinom. Przede wszystkim masz dla nich rozrywkę: mniejsze baseny, mini kluby, animacje. Naprawdę to są najfajniejsze wakacje dla małolatów. A przy okazji nie przeszkadzają innym. Kilka polskich biur ma swoich własnych animatorów, ale ja bym wcale nie upierał się nad polskimi „klubikami”. Międzynarodowe kluby mają też swoje plusy. Dziecko uczy się angielskiego (przecież dbasz o jego edukację i stać Cię, tak?) – daj się mu wykazać. I nie ma że „nie dogada się”. Jak będziesz sobie tak wmawiać, albo co gorsza – pozwolisz żeby Ci tak wmówiono – pozbawisz dziecka podstawowego treningu językowego. I tu akurat wiem o co chodzi i na czym to polega (na razie musicie uwierzyć na słowo). Popatrzcie na stronach www jakie hotele mają animacje, albo poszukajcie w katalogach naszych sąsiadów – oni naprawdę fajne animacje robią.
3. Ubezpieczenie. Ogólnie rzecz biorąc – jesteście wszyscy ubezpieczeni od kosztów leczenia za granicą i NNW. Jeśli nie masz zamiaru uprawiać sportów ani nie jesteście przewlekle chorzy – nie ma sensu dokupować dodatkowego ubezpieczenia. Jeśli jednak jest odwrotnie: ubezpiecz się dodatkowo, albo przez organizatora albo prywatnie. Czasem, gdy dużo zarabiasz, albo jesteś gdzieś-tam jakiś super ważnym Klientem – dostajesz takie ubezpieczenia za darmo w pakietach. Sprawdź. I nie oczekuj, że ktoś to zrobi za Ciebie. To Twoje zdrowie. Sam się o to zatroszcz.
4. Nie zabieraj góry leków. Niektóre, zwłaszcza na wszelkiego rodzaju przeczyszczenia, sraczki i inne zemsty faraonów – nie podziałają tak jak myślisz. Jak będzie trzeba – kupisz na miejscu. Inna flora bakteryjna i inne leki. Nie bój się lokalnych lekarzy. Nawet Egipt, Tunezja, Turcja czy Maroko to kraje, które kształcą lekarzy. Tak, mają szpitale i przychodnie. Nie rób do cholery z siebie globtrottera jeżdżącego do środka amazońskiej dżungli czy do środka Nowej Gwinei. Na wakacjach wciąż masz cywilizację. Oni potrafią leczyć i – co niektórych zaskoczy – potrafią obandażować nogę czy wyciąć wyrostek. A niektórzy to nawet znani na całym świecie specjaliści. Więc: płacisz za usługę i zabierasz rachunki. W kraju wysyłasz je ubezpieczycielowi, który zwróci Ci kasę.
5. Nie pytaj na forach jaką walutę zabrać, bo to jest lekko drażniące. Jest kilka walut, które na całym świecie są rozpoznawalne. Przede wszystkim dolary amerykańskie i euro. Na 99% je wymienisz. Dodatkowo masz przecież karty kredytowe czy debetowe, tak? Wiele banków nie pobiera już prowizji za wypłatę za granicą w ogóle, albo jakieś drobne, więc to też jest bardzo wygodne: wypłacasz w lokalnej walucie. To wszystko. Zorientuj się ile co jest warte, żeby się nie zaskoczyć jak ja kiedyś w jednym europejskim kraju. Podchodzę do bankomatu i nie wiem, ile wypłacę. Nie miałem pojęcia ile wart jest… forint. Moja wina, moja wielka wielka wina. Wypłacałem „na oko” czyli co podpowiedział bankomat…
   
6. Na litość boską: wyłącz wszelakie usługi w telefonie. Najlepiej zakaż telefonowi łączenia się z Internetem za granicą. Wszystkie usługi coś tam ciągną: prognoza pogodny, serwis newsowy, lokalizacja jeśli jest oparta o sieć i tak dalej… Chcesz wiedzieć jakie ceny są za takie połączenia? Proszę bardzo: jest tutaj (uwaga plik pdf) To cennik Play – nie żebym strasznie lubił tą sieć, wręcz odwrotnie, ale łatwo zobaczyć, że Egipt czy Turcja to „Strefa 2” a tam w roamingu ściągnięcie 1 MB danych kosztuje, uwaga uwaga! – 30 złotych polskich! Policzcie sobie, ile kosztuje ściągnięcie materiałów ważących 1 GB. O tak, proszę Państwa, to są sumy przekraczające w większości Wasze budżety. Tak więc jeśli macie abonament, to tak sobie samym jak i dzieciom wyłączamy Internet. W każdym kraju można za śmieszne pieniądze kupić karty prepaid na net albo korzystać z WiFi. To są dobre rozwiązania.
7. Poczytaj o miejscu, do którego jedziesz. Kurwa mać, czytanie nie boli, a podróżowanie polega na poznawaniu. Poznawaj, korzystaj z okazji. No chyba że jedziesz tylko i wyłącznie na plażę. Tak, też to rozumiem.

Część Druga – Na miejscu.

1. Domagajcie się swojego. Ani mniej ani więcej. Czyli – jak pisałem ostatnio – jeśli macie widok na morze – domagajcie się. Macie 2 posiłki, to tyle macie dostać. Ale nie więcej. Chcecie więcej: zapłaćcie.
2. Weź z samolotu gazetę (jeśli dają), albo kup na lotnisku Politykę, Newsweeka, Wprost czy National Geographic. Mały prezent dla rezydentów. Stać Cię na gazetę do samolotu, tak? Poczytasz, i oddasz na spotkaniu. Nie masz najmniejszego pojęcia jak zapunktujesz u rezydentów! W dobie Internetu nie brakuje informacji czy kontaktu, ale prasy brakuje każdego tygodnia. Ja nie chcę powiedzieć, że Klienta z gazetami traktuje się jakoś szczególnie 🙂 po prostu się pamięta! A co!
3. Wycieczki fakultatywne? Well, temat rzeka. U rezydenta przeważnie kilka razy droższe niż „na mieście”. Czym się różnią? Czasem te na mieście znalezione mają więcej stopów na zakupy. Bo musicie przecież zakupami zarobić na przewodnika, pilota a czasem nawet kierowcę. Aha, niektórzy rezydenci straszą, że jak jedzie się z biurem z miasta, to traci się ubezpieczenie. Konia z rzędem temu, kto to wymyślił. Ubezpieczenie zawarte przez organizatora na rzecz Klienta jest zawierane na CAŁY czas pobytu. Tyle. A co do meritum sprawy? Hmmmm… najwięcej zależy od pilota / przewodnika (czasem to jedna osoba). Niektóre jednak wycieczki są dla mnie bez sensu z założenia. Jak jednodniowy Kair z Hurghady, dwudniowa Kapadocja z Antalii tudzież z Marmaris czy Kusadasi (takie też widziałem), czy jednodniowe Ateny z Półwyspu Chalcydyckiego. Dla mnie masakra. Ale jak lubisz spędzać 15 godzin w autobusie plus 6-8 na zwiedzaniu… Twoja kasa, Twój czas i Twoje wakacje.
4. Wiadome jest, po co kupiłeś all inclusive. Ja będę Cię jednak przekonywał, żebyś chociaż raz na kilka dni wyruszył na podbój lokalnych knajp, barów i uliczek. Im mniejsza ulica i im dalej od głównych arterii turystycznych – tym znalezione knajpy będą bardziej lokalne. W wielu miejscach na południu jedzenie to nie „spożywanie pokarmów” ale sposób na spędzenie całego wieczoru. A wierzcie mi, Grecy czy Turcy szybko integrują się przy butelce raki czy retziny – a jak zobaczą obcokrajowców, którzy próbują tego, co oni. Ha! Poznajecie lokalny folklor na własnej skórze!
5. Jak już wracacie tymi bazarkami i handlowymi ulicami, i dość już macie handlarzy, to najlepiej się uśmiechać i zdecydowanie i asertywnie nie dawać się zagonić do sklepu. W krajach arabskich używałem zdania, które powodowało, że sklepikarzy zamurowywało na 10-20 sekund. Fonetycznie: La-a, szokran, jani. Mafisz flus!”. Co to znaczy? „Nie, dzięki, stary. Nie mam kasy”. Przeciętny egipski sklepikarz będzie najpierw zaskoczony że biały (sorry, przełożenie jest proste: biały —> turysta —> kasa) powiedział coś po arabsku. Zrobiłeś właśnie wrażenie! Ale chwilę później dochodzi do niego że biały powiedział po arabsku… ze nie ma kasy! Macie chwilę na ucieczkę, a jak was dogoni – co najmniej herbatę za rozbawienie połowy ulicy!
6. Taksiarze? Umawiać się przed wejściem. ZAWSZE przydaje się kilkanaście zwrotów w języku kraju gdzie się jest. Krótkie słówko „Bikam?” – znaczące „ile” po którym pada nazwa hotelu – raczej obniży koszt podróży 2-3-krotnie. Ale uwaga, odpowiedź będzie po arabsku, naucz się choćby liczyć. Strasznie przydatne.
7. Kradzieże? No cóż, zdarzają się. Sejfy przede wszystkim. Nie zabieramy ze sobą rzeczy. Jak stracimy 50 euro – chyba bym nie wezwał policji – bo szansa na znalezienie złodzieja nikła. Pamiętaj: okazja czyni złodzieja. Tyle ode mnie. Policji się nie bać, na posterunku w Hurghadzie spędzałem godziny całe – tak przedłużając wizy jak i w sprawach moich Klientów (rózne były, od kradzieży, przez pobicia – wcale to nie Polak został pobity – po odpisy aktów zgonów) – i tak, zdecydowanie pracują wolno, ale czy dużo wolniej niż polskie służby mundurowe? Nie wiem.
8. Myśl. To naprawdę nie boli. Bigosu w Turcji nie ma. Pierogów ruskich w Kairze też nie. Hotele w większości dla Ciebie nie puszczą polskiej telewizji, a rezydent nie przyjedzie do hotelu tylko dlatego, ze nie masz w łazience papieru toaletowego. Robale latają, bo jesteś w mniejszych czy większych tropikach. Nikt nie mówi po polsku bo to nie jest najważniejszy język na świecie. A poza tym fakt, że wydałeś całą pensję na wyjazd do Egiptu robi na recepcji zerowe wrażenie. Mają czasem 1000 innych gości. Reaguj więc adekwatnie do sytuacji.
9. Pamiętaj, że za przestępstwa kryminalne odpowiadasz samodzielnie. Miałem takich panów, co po pijaku wrzucili do basenu kamienne siedziska. Połamali tym (czy może raczej zbili) basen. Straty kilkadziesiąt tysięcy ówczesnych marek niemieckich. Hotelarz nie pozwolił im wyjechać, w areszcie wylądowali do zapłacenia szkód.

Ode mnie… odkrywaj inne części świata czy Europy. Jak już byłeś razy w Egipcie czy w Turcji… jedź do Czarnogóry, albo do Albanii. Odkryj coś nowego! Jak chcesz bardziej „cywilizowany” kraj (och, my Polacy to jesteśmy już mega cywilizowani i zajebiście zachodni w każdym calu) tylko jedź do jakiegoś nieodkrytego zakątka Włoch. Jakaś Kalabria, Apulia czy Abruzja mają więcej do zaoferowania za mniej kasy niż Rimini. Jak znudziła Ci się Costa Brava, ale lubisz klimaty iberyjskie: odwiedź Asturię, Galicję czy Kraj Basków! Pięknie, tanio i niesamowicie (uwierzycie, że ostatnio w Salamance, w nocnym klubie za Heinekena zapłaciłem 1 euro???). Męczy Cię Kreta? Pojedź na inną wyspę. Samos jest fajne, Kos, Ios, Nexos… są ich setki.

Ja staram się unikać miejsc wybitnie turystycznych. Już za tydzień ja będę na wakacjach. Jako że większą grupą jedziemy – musiałem negocjować ilość dni „na plaży”. Poszło mi nieźle, bo tylko 2 na 10 będziemy plażować 🙂 Ale… cicho sza! O tym wyjeździe jeszcze napiszę. Bo to nie jest żaden super znany kraj. Blisko, ale daleko.

No, tyle moich rad na dzisiaj.