Bardzo subiektywny przewodnik zachowania się na wakacjach – czyli odbicie polskiego turysty w bardzo krzywym zwierciadle (w 20 odsłonach)

Prawie 20 lat doświadczenia w turystyce – na stanowiskach przeróżnych („Palp, ty to jesteś największa kurwa tej branży. Wszystkie działy i wszystkie stanowiska oprócz finansów” – powiedziała kiedyś koleżanka z biura) daje mi wyrazisty, czysty i jasny obraz polskiego turysty. Od zachodnich turystów, mających kilkadziesiąt lat więcej doświadczenia w odkrywaniu świata, bierzemy te najlepsze, ale czasem i najgorsze cechy i przyzwyczajenia.

Czasem jednak polski turysta charakteryzuje się tym, że włącza sobie program „Polaczek 2.0”, uruchamiający aplikację „Cham” z apletem „Prostak”. Krótko mówiąc: słoma wychodzi z sandałów. Czego unikać i jak się zachowywać? Krótki przewodnik wakacyjny Palpa…

1. Czytaj katalog, ulotki i stronę www. Tak organizatora jak i hotelu. To absolutna podstawa. Jak w katalogu jest 5 basenów z czego 2 kryte, a na stronie jest jeden: pytaj w biurze o co chodzi. Nie interesujesz się: nie jesteś na bieżąco – nie wiesz i się wściekasz. W katalogu napisano że do morza jest 200 metrów? Sprawdź na Google Maps czy naprawdę to 200 metrów. A może to 200 metrów w linii prostej, ale pomiędzy hotelem a plażą jest inny hotel? Może plażą do której liczono odległość jest prywatna? Zrozum, że fraza „200 metrów do morza” może oznaczać absolutnie wszystko. Może tam skarpa jest albo klif? A później ciężko będzie udowodnić, że tych 200 metrów nie było… jak były przecież. Z dodatkowymi 100 metrami w pionie na przykład, albo autostradą pomiędzy… Fraza „hotel położony w centrum miasta” – oznacza raczej hotel miejski z małym basenikiem na tarasie bez plaży. „Stąd tylko dwa kroki do licznych atrakcji wieczornych!” – oznacza że możesz mieć kilka dyskotek pod oknem, albo całonocne bary z nawalonymi Angolami. „Hotel rodzinny” to wrzaski dzieci – a nie każdy chce je widzieć na wakacjach. Z drugiej strony „Hotel klubowy” to raczej dyskoteki, picie i atrakcje dla dorosłych z pikantnymi showami i animacjami. Zdecydowanie nie dla dzieci ale i wielu dorosłych się tam nie odnajdzie.
2. Zdjęcia w katalogu są robione przez profesjonalnych fotografów. Dobre katalogi zawierają nawet klauzulę „zdjęcia mogą być robione aparatem z szerokokątnym obiektywem”, co zwykle oznacza to, że widziany pokój wygląda na dwa razy większy niż jest w rzeczywistości, baseny zdają się mieścić miliardy litrów (a są sadzawkami wielkości brodzików), a las palm przy plaży jest jak na Pacyfiku, mimo że drzew tam jak na lekarstwo. Nie daj się zrobić w bambuko – sprawdź zdjęcia „real” wrzucane na różne portale turystyczne przez prawdziwych turystów.
3. Nie bój się biura podróży. Duże i renomowane biura agencyjne nie mają żadnego biznesu w oszukiwaniu swoich Klientów (abstrahując od zwykłych oszustów, ale nie o nich tu mowa). Organizator nie zawsze widział swoje hotele. Bo jak dzwonisz na infolinię to odbiera anonimowa pani a nie szef działu produktu, który ogląda i kontraktuje hotele. Agenci (ci z renomą na rynku) są zapraszani przez organizatorów na tzw. study toury czyli wycieczki poznawcze, żeby wiedzieli, co sprzedają. I to często agenci mają lepsze zorientowanie w ofercie. Bo znają propozycje kilku czy kilkunastu biur podróży i często sami je odwiedzili. Choć oczywiście nie zawsze jest to reguła.
4. Na lotnisku trzymaj dzieci z dala od innych i nie pozwól im się wydzierać. Poważnie. Z dziećmi jest (bez obrazy) trochę jak z psami – wychowane nie krzyczą a energię zużywają w miejscach do tego przeznaczonych. A częstotliwość szczekania psa z sąsiedztwa, jak jak i krzyku dzieci na lotniskach, jest odwrotnie proporcjonalna do inteligencji właściciela – albo rodzica. I uwaga mała: od chwili przybycia na lotnisko kontrola decybeli dotyczy wszystkich miejsc publicznych nie przeznaczonych dla dzieci. Hotele rodzinne są właśnie po to, aby rodzice mogli pomoczyć się ze swoimi pociechami w brodzikach i polepić zamki z piasku na plażach. Z drugiej strony, jak z pełną premedytacją wybrałeś hotel rodzinny (bo na przykład ładna plaża była) – nie miej pretensji do wszystkich naokoło, że dzieciaki biegają. Bo to dla nich i ich rodziców jest ten hotel, a nie dla skacowanych singli, którzy chcą mieć spokój i ciszę…
5. Jak już chcemy się napić wódy w samolocie (dla wielu nachlanie się to właściwy początek wakacji) – to nie otwieramy swojego alkoholu z bezcłówki, ale zamawiamy u personelu pokładowego. Nie jest ten alkohol jakoś mega drogi, skoro stać Cię na wakacje za dwa tysiaki, to stać Cię na piwo za dychę. Picie swojego alkoholu z samolocie to dopiero buractwo jest.
6. Po wylądowaniu nie klaskamy. (nie klaszczemy?) To jakiś bardzo dziwny zwyczaj. Niektórzy mówią, że to buractwo. Ja mówię, że to bez sensu. Pilot i tak nie słyszy oklasków.
7. Przyjeżdżając do hotelu nie wymagaj, że wszyscy będą wokół Ciebie skakać i przyklaskiwać że przyjechałeś. Po prostu. Przyjechałeś i fajnie. Zrób swoje: jeśli hotel daje jakieś papiery do wypełnienia czy podpisania: wypełnij i podpisz. Podtykanie tego pilotowi czy rezydentowi jest chamstwem. Może pomóc, ale ani recepcjonista ani przedstawiciel biura nie są Twoimi służącymi. Komunikuj się w jakimś ludzkim języku! Polski NIE jest językiem uznawanym za podstawowy. Nie wymagaj od recepcji znajomości polskiego. Skoro Ty nie znacz na przykład amharskiego czy koreańskiego, to niby czemu Turek czy Kreol mają znać polski? Podstawowe zwroty po angielsku, albo (uwaga, uwaga – kilka słów w lokalnym języku!) powiedziane z uśmiechem załatwiają więcej niż stek kurew i chujów w naszym ojczystym polskim. Aha, hasło w kierunku pilota czy rezydenta „Pan tu już nie będzie pracował!” albo „Jestem dziennikarzem! Opiszę ten wasz burdel” – naprawdę nie mają mocy sprawczej. Każdy pilot/rezydent/przewodnik był już nie raz i nie dwa razy „zwalniany”. A dobre biura szkolą swoich ludzi jak postępować z krzykaczami i „zwalniaczami” i samorodnymi dziennikarzami…
8. W hotelowej restauracji panuje też kilka zasad. Przede wszystkim nie przychodź topless. Owłosiona klata 30-latka w ósmym miesiącu ciąży gastronomicznej NIE jest czymś, co normalni ludzie chcą oglądać przy jedzeniu. Wiele hoteli ma tzw. dress code – czyli mówi Ci co powinieneś/powinnaś założyć wchodząc do restauracji. Najczęściej zakryte nogi, koszula z min. krótkim rękawem, pełne buty. Trzymaj się tego, bo zasady nie są po to by je łamać – jak to się przyzwyczaiłeś na polskich drogach, a po to, by je przestrzegać.
9. W restauracji w której jest open bar (szwedzki stół, czy jak to sobie nazwiemy) – nie nakładaj żarcia z górką. Po to jest, byś zawsze mógł wrócić i nałożyć więcej. Nie ma nic bardziej smutnego (a dla mnie – wbrew zdrowemu rozsądkowi śmiesznego), od kolesia albo laski, którzy z furą żarcia na talerzu idą tiptopem do stołu gubiąc co chwila jakieś mięcho czy makaron. Nie ma niczego bardziej buraczanego niż bitwa o lepsze kąski – nie wspomnę już o dotykaniu jedzenia w imię „sprawdzania świeżości”. Poza tym ryba, krewetki, wołowina i baranina na jednym talerzu to tak jakby ktoś za mnie to żarcie pogryzł, przeżuł i kazał to skonsumować. Pewnych rzeczy się nie robi. W hotelu jesteś tydzień czy dwa: zdążysz spróbować wszystkiego. Ale nie musisz, na tym polega open bar: bierzesz to, co Ci smakuje. To nie Wigilia, nie ma przymusu żeby spróbować każdego z 12 gorących dań serwowanych na kolację.
10. All inclusive wcale nie znaczy, że ze śniadania wynosimy bułki, dżem i owoce. Nie robimy sobie też kanapek na później, jeśli nie mamy all inclusive i chcemy przyoszczędzić. Po to jest restauracja, żeby tam jeść. Chcesz zjeść w pokoju, na balkonie czy na tarasie? Zamów room service i śniadanie do pokoju. A w większych hotelach all inclusive jest tak, że pierwsza restauracja otwiera się koło 7 rano, a później przez cały dzień jest jakieś miejsce gdzie można coś przekąsić czy się czegoś napić. I poza tym: kultura spożywania też się kłania. Jak czasem widzę stolik obok, przez który przeszło tornado i widać na nim wszystkie dania, które były spożywane to… płakać się chce. Inna sprawa: (znów) pilnuj dzieci. Wierz mi, może dla Ciebie widok Twojego dziecka dławiącego się żarciem, albo po twarzy którego spływa jakaś maź jest dla Ciebie rozkoszny i fascynujący. Dla ludzi obok jest w wieku przypadkach odrażający, niesmaczny i powodujący podnoszenie się zjedzonego już pokarmu do gardła.
11. Wierz mi, w Turcji czy Egipcie na Wigilię nie będzie karpia. Pomyśl czemu. Że co? Że niby przesadzam? Miałem kiedyś parę w pięciogwiazdkowym hotelu w Egipcie. W święta była awantura. „Panie, do kurwy nędzy, takie święta to ja mogę w Mikołajkach spędzać! W tym kurwa syfie nie dali nawet bigosu na święta i nie było żadnej wigilii! Panie, kurwa mać! Choinki prawdziwej nawet nie było! To ma być kurwa pięć gwiazdek!?”. I to nie był żart, ale gruba, nieuwzględniona, reklamacja.
12. Jak dostaniesz biegunki (w sensie sraczki, tak?) albo krótko mówiąc wymiecie z Ciebie wszystko, co spożyłeś w ciągu ostatnich dni: nie pij alkoholu. Bzdurą kompletną jest picie po każdym posiłku pięćdziesiątki wódki „na odkażenie”. W sensie czego? Jelit? Może raczej mózgu? Krótko mówiąc: najczęściej takie sensacje zdarzają się na zderzeniu dwóch spraw: innej flory bakteryjnej, niż ta, którą zna nasz organizm i odwodnieniu organizmu. Aha, tak w uproszczeniu już mówiąc, jedna porcja alkoholu potrzebuje ponad dwóch porcji wody, by się rozłożyć. Czyli im więcej alkoholu – tym bardziej odwadniamy organizm – tym większa szansa na sraczkę
13. Zamówiłeś „widok na morze” a masz przed sobą budynek? Najpierw sprawdź rezerwację. Może masz pokój „od strony morza”? To jest istotna różnica. Spójrz, czy widzisz różnicę? Od strony morza – widok na morze… aha, właśnie tak, to dwie różne sprawy. Pilnuj tego, czytaj opisy katalogowe – i wymagaj od hotelu tego, co masz w rezerwacji.
14. Niemcy mają lepsze pokoje? „Panie, kurwa! Te Ruskie to same pokoje na morze mają a my jakieś chujowe klitki!”. No tak, tylko nie chciałbyś płacić tyle, co Rosjanie. Oni za widok na morze zapłacili extra, tak jak Niemcy. Ty pewnie nie. Ale nic straconego, w większości hoteli można dopłacić na recepcji. O ile są wolne pokoje. No chyba, że rzeczywiście masz wykupiony pokój z widokiem na morze. Wtedy do recepcji i wyjaśnij sprawę. Aha, nie ma tak, że biuro ABC ma pokoje na 3 piętrze, a CDE na 10. Może się zdarzyć tak, że jakieś biuro ma np. pokoje w budynku A, który jest powiedzmy świeżo wyremontowany i ma klimę. Wtedy rzeczywiście cena jest inna. Ale jeśli pokoje są takie same nie ma podziału na „te są tego biura a tamte tego”. Bzdura, nie dajcie sobie czegoś takiego wmówić. Bo być może recepcjonista chce wymusić napiwek za zmianę (przeważnie działa). Jeśli jesteście już na poziomie bizona, byka czy tura i nie chcecie odpuścić, prawie zawsze działa fraza „Chcę rozmawiać z front office managerem”.
15. Robale chodzą po pokoju? Weź zmiotkę i wywal na zewnątrz. Jeśli Ci to przeszkadza zadzwoń na recepcję zapytaj kiedy będą odrobaczać. Pamiętaj, że jesteś w klimacie innym niż umiarkowany i robactwa jest od cholery. Coś, co przypomina karaluchy może tu mieć skrzydła, a mrówki są 3 razy większe od faraonek. W lepszych hotelach raz na tydzień czy dwa jeździ wózek albo chodzi koleś i spryskuje cały hotel aerozolem tworząc wcześnie rano taką wielką chmurę gazu. Nie wkurwiaj się – wytrzymasz i nic Ci się nie stanie. Gaz ten odstrasza jedynie owady.
16. W hotelu dużo można. Są nawet hotele w Egipcie czy w Turcji, w których panie mogą się opalać topless. Ale wychodząc z hotelu wchodzisz do innego świata. Uszanuj go. W krajach islamskich piątek jest dniem wolnym – muzułmanie idą do meczetu. Jeśli się nie zmieszczą – klękają przed wejściem. Przejście przed nimi jest uważane za obraźliwe. Jeśli jesteś w kraju islamskim w czasie Ramadanu – staraj się nie chodzić po ulicy z wodą i batonikami. W Sharm czy Hurghadzie najwyżej zwrócą ci uwagę, w Kairze czy Casablance możesz trafić na bardziej agresywną reakcję ludzi. I wiesz co? Sam sobie narobisz kłopotu. Tak jak w Polszy nie wchodzi się w paradę procesji na Boże Body czy nie słucha się muzy w kościele. Co kraj to obyczaj.
17. Poczytaj przed wyjazdem o kraju, do którego jedziesz, a jak się nie znasz: nie odzywaj się. Kompromitacja jest blisko. Przytaczam dyskusję przewodnika (który myśląc że jest wyluzowana atmosfera i turysta sobie żartuje – sam zażartował). Miejsce: mała łódka na wyspę koralową Giftun, kilka kilometrów od wybrzeża Hurghady w Egipcie. Nagle wyłania się ląd. Dyskusja:Turysta: Panie, to już Synaj? (Zbaranienie wszystkich, przewodnik RÓWNIEŻ żartuje) Przewodnik: Nie proszę pana. To Sycylia! Co na to turysta? „O kurwa, nie wiedziałem, że stąd Grecję widać.”
18. Do morza wchodzimy w obuwiu ochronnym. Nawet jak jest śliczny piaseczek może przypałętać się jeżowiec. A jeżowe igły się nie wyciąga, ale wycina chirurgicznie. Czemu? Bo najpierw na jeżowca nadeptujemy: igły się wbijają. Za chwilę opieramy się na tej nodze, czujemy ból. To te wbite igły, które się pokruszyły wewnątrz stopy.
19. Największe buractwo jakie można sobie wyobrazić: zabieramy kawałek rafy na pamiątkę. Tak, będzie to pamiątka Twojego buractwa, nieodpowiedzialności, braku myślenia i debilizmu. Zostaw to tak, jak zastałeś. Ja chcę za 20 lat, jako już prawie dziadek, pojechać na wakacje i mieć taką samą plażę z tymi samymi muszelkami co Ty. I z rafą żyjącą.
20. I na koniec: baw się i daj się bawić innym. Nie ma niczego gorszego jak naburmuszony, sfochowany turysta nie potrafiący wyluzować. Miłych wakacji!!!

Aha, pracując parę lat w obsłudze turystów na miejscu – czyli będąc rezydentem, pilotem, przewodnikiem, szefem destynacji czy innym tam pionkiem i nie-pionkiem widziałem tysiące ludzi. Większość jest na wakacjach, reszta przyjeżdża odreagować. Jako nacja wychodzimy gdzieś-tam pośrodku. Nigdy bym nie chciał mieć gości z rynku brytyjskiego ani rosyjskiego (ci ostatni są tacy jak my w latach 90-tych). Za to, wierzcie mi, nic tylko mieć za gości Niemców i Szwajcarów. Bajka i przyjemność w 99% przypadków.

——————————-

Czytaj więcej na moim blogu 

• Przewodnik wczasowy, w baaardzo krzywym zwierciadle
• I garść porad na wakacje, już poważniej
• Conchita dla każdego!
• Gdy królikowi jajka wypadną…
• Socialmediowa kurwa poszukiwana na gwałt!
• Czytając badziewie, czyli jak portale lecą w bambuko
• Autobusowe potwory porannej komunikacji…
• Jak trwoga to do kielicha!
• Wydymani cukunią
• Jak to w Polsce mamy wysyp weekendowych podróżników
• Jak Kneset koniecznie chce rządzić, ale w Warszawie
• Jak to Polskę sportowa mania dopadła
• Ile osób może podróżować Golfem 3?